فرابورس، بازاری منعطف بدون داشتن مرکزیت مشخصی می باشد که طرفین از طریق ارتباط الکترونیکی و غیر الکترونیکی به خرید و فروش می پردازند. در واقع، فرابورس بدون هیچ نظارتی خرید و فروش بین دو طرف انجام می پذیرد و الزامی جهت نشر قیمت برای عموم وجود ندارد.

تامین مالی آسان برای شرکت ها جهت اجرای طرح های بزرگ اقتصادی، آسان تر شدن نقد سهام، نقل و انتقال آسان تر سهام ، اعتبار قیمت سهام، اطلاع رسانی به سرمایه گذاران، معافیت مالیاتی، بهره مندی از وثیقه گذاری سهام و تسهیلات بانکی، صدور اوراق مشارکت و گواهی سپرده، خروج آسان از فرابورس و تبدیل شرکت به سهامی خاص از مزایای ورود به فرابورس می باشند.

شرکت های پذیرفته شده در فرابورس

فرابورس دارای پنج بازار می باشد که در بازار اول و دوم پذیرش شرکت های سهامی عام و در بازار سوم عرضه و پذیره نویسی اوراق بهادار و در بازار پایه درج و نقل و انتقال شرکت هایی که طبق بند  ماده 99  قانون برنامه پنجم توسعه، مشمول ثبت در سازمان بورس و اوراق بهادار بوده و امکان پذیرش در یکی از بازارهای بورس و فرابورس را ندارند و در بازار ابزارهای نوین مالی پذیرش سایر اوراق بهادار انجام می پذیرد.

تفاوت بورس و فرابورس

1-فرابورس هیچ مکان خاصی برای گردهمایی داد و ستد کنندگان ندارد ولی بورس در مکان خاصی مستقر است.

2-ساعات کار فرابورس از انعطاف بیشتری برخوردار است و بورس از این انعطاف برخوردار نمی باشد.

3-قوانین فرابورس ناشی از توافق طرفین می باشد.

4-در فرابورس، شرایط معاملات با توافق طرفین صورت می گیرد.

5-فرابورس دارای پنج بازار می باشد و بورس دارای دو بازار است.

6-حد نوسان مجاز برای شرکت های بازار فرابورس، 5 درصد می باشد و برای شرکت های بازار بورس 4 درصد است.